Fitzgerald & Shanahan (2000) schreven een klassiek artikel over samenhang in taalonderwijs waarin zij drie benaderingen onderscheiden: een retorische, een psychologische, en een functionele benadering.

We presenteren deze drie benaderingen hier, omdat ze misschien dienstig kunnen zijn bij het bedenken en verantwoorden van voorstellen voor samenhang in taalonderwijs. De auteurs van het oorspronkelijke artikel behandelen de drie benaderingen apart, en geven voorbeelden voor lezen en schrijven. Wij verruimen het perspectief: voor spreken, luisteren en kijken gelden de benaderingen evenzeer. We volgen de auteurs in hun opzet om de benaderingen apart te behandelen, maar benadrukken hier dat combi-naties in ontwerpen voor samenhangend taalonderwijs erg waarschijnlijk en zeer goed mogelijk zijn.